Teofil Ociepka, ur. 22 kwietnia 1891 w Janowie, zm. 15 stycznia 1978 w Bydgoszczy
Malarz- samouk, teozof. Założyciel słynnej Janowskiej Gminy Okultystycznej, jeden z najbardziej uznanych w świecie polskich malarzy naiwnych. Będąc górnikiem z zawodu pracował jako maszynista w elektrowni kopalni Giesche (Wieczorek). Jako żołnierz armii niemieckiej w czasie I wojny zetknął się z okultyzmem. Do rodzinnego Janowa przywiózł z wojny książki okultystyczne, między innymi traktat „Siedemdziesiąt dwa imiona Boże” Athanasiusa Kirchera. Został też członkiem Loży Różokrzyżowców i uzyskał tytuł mistrza nauk tajemnych. Utworzył w Janowie gminę okultystyczną. Twierdził, że duchowa łączność z mistrzem jest inspiracją dla jego malarstwa. Jego promotorką po wojnie została pisarka, Izabela Czajka-Stachowicz, która razem z przyjaciółmi, Julianem Tuwimem i Janem Kotem zorganizowała mu w Warszawie indywidualną wystawę. Teofil Ociepka promowany tam był jako „polski Celnik Rousseau” Wystawa ta okazała się początkiem światowej kariery artystycznej Ociepki.
Ulubione tematy jego malarstwa, które było dla niego rodzajem bożego posłannictwa, to mistyka, walka dobra ze złem i wizualizacja ideologii różokrzyżowców, czyli obrazy nawiązujące do flory i fauny planety Saturn. Późniejsze jego obrazy zainspirowane były życiem górników, legendami i baśniami. Prace Teofila Ociepki cechuje żywa kolorystyka i niebanalna wyobraźnia.
"Lwy", własność Muzeum Śląskie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz